کیفیت مسدودکننده پهپاد کوله‌پشتی & ضد درون جیمر کارخانه

یک مسدودکننده پهپاد کوله‌پشتی یک سیستم قابل حمل و پوشیدنی است که برای شناسایی، ردیابی و خنثی‌سازی پهپادهای غیرمجاز با ایجاد اختلال در سیگنال‌های فرکانس رادیویی (RF) و ناوبری GPS آن‌ها طراحی شده است. آن را به عنوان یک «محافظ سیگنال» در کوله‌پشتی در نظر بگیرید. در اینجا مروری بر جنبه‌های کلیدی آن آمده است: نحوه عملکرد این سیستم بر اساس اصل جنگ الکترونیکی عمل می‌کند: تشخیص: این سیستم ابتدا سیگنال‌های رادیویی مورد استفاده برای کنترل یک پهپاد (مانند Wi-Fi، بلوتوث یا سایر فرکانس‌های خاص) را شناسایی می‌کند. جنگ: سپس نویز رادیویی قدرتمند و هدفمندی را در همان فرکانس‌ها ارسال می‌کند. این امر تداخلی ایجاد می‌کند که: ارتباط پهپاد با خلبان خود را قطع می‌کند. سیگنال GPS پهپاد را مسدود می‌کند و از دانستن موقعیت مکانی آن جلوگیری می‌کند. اثرات اصلی بر روی یک پهپاد هنگامی که با موفقیت مسدود شد، یک پهپاد معمولاً وارد یک حالت ایمن از پیش برنامه‌ریزی شده می‌شود که اغلب: بازگشت به خانه (RTH): به نقطه پرواز خود بازمی‌گردد. شناور ماندن: متوقف می‌شود و در جای خود شناور می‌ماند تا باتری آن تمام شود و فرود آید. بلافاصله فرود بیاید: در محل فرود اضطراری انجام می‌دهد. اجزای کلیدی در یک سیستم کوله‌پشتی ماژول‌های مسدودکننده: واحدهای الکترونیکی که سیگنال‌های تداخلی را تولید می‌کنند. آنتن‌ها: آنتن‌های جهت‌دار یا همه‌جهته برای متمرکز کردن یا پخش سیگنال مسدودکننده. بسته باتری: یک باتری قابل شارژ با ظرفیت بالا برای تامین انرژی سیستم در میدان. واحد کنترل: یک رابط ساده برای اپراتور برای روشن/خاموش کردن سیستم و گاهی اوقات انتخاب باندهای مسدودکننده. هارنس کوله‌پشتی: قاب ارگونومیک که به اپراتور اجازه می‌دهد سیستم را به راحتی حمل کند و در حین حرکت کار کند. موارد استفاده اصلی نیروهای نظامی و ویژه: محافظت از نیروهای در حال حرکت در برابر نظارت دشمن یا پهپادهای مسلح. امنیت زیرساخت‌های حیاتی: محافظت از مکان‌هایی مانند نیروگاه‌ها، ساختمان‌های دولتی یا زندان‌ها در برابر جاسوسی یا پهپادهای قاچاق. محافظت از VIP و رویدادها: ایجاد یک «منطقه پرواز ممنوع» سیار در اطراف یک شخص یا مکان در طول رویدادهای عمومی. اجرای قانون: متوقف کردن پهپادهای درگیر در فعالیت‌های غیرقانونی، مانند تحویل کالاهای قاچاق یا نقض حریم خصوصی. یادداشت حقوقی مهم استفاده از مسدودکننده‌های پهپاد در اکثر کشورها، از جمله ایالات متحده، بسیار محدود است. در ایالات متحده، استفاده از مسدودکننده‌ها توسط غیرنظامیان غیرقانونی است و توسط کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) به شدت تنظیم می‌شود. معمولاً فقط نهادهای دولتی و نظامی مجاز به استفاده از این فناوری هستند.

یک مسدودکننده ضد پهپاد دستگاهی است که پهپادهای غیرمجاز را با ارسال سیگنال‌های رادیویی قدرتمند برای مختل کردن ارتباطات حیاتی آن‌ها خنثی می‌کند. آن را به عنوان یک "محافظ سیگنال" در نظر بگیرید که پیوند کنترلی پهپاد و ناوبری GPS را مسدود می‌کند. نحوه عملکرد: اصل مسدودسازی بر اساس اصل مسدودسازی الکترونیکی عمل می‌کند: پیوندهای کنترلی را هدف قرار می‌دهد: بر روی فرکانس‌های رادیویی که پهپادها برای برقراری ارتباط با خلبان خود استفاده می‌کنند (به عنوان مثال، 2.4 گیگاهرتز، 5.8 گیگاهرتز Wi-Fi) نویز ارسال می‌کند. GPS/GNSS را مسدود می‌کند: همچنین سیگنال‌های ماهواره‌ای (مانند GPS، GLONASS، Galileo) را که پهپاد برای ناوبری و موقعیت‌یابی استفاده می‌کند، مسدود می‌کند. چه اتفاقی برای پهپاد می‌افتد؟ هنگامی که با موفقیت مسدود شد، پهپاد دستورات خود و حس مکان خود را از دست می‌دهد. سپس یک حالت ایمن‌سازی از پیش برنامه‌ریزی شده را فعال می‌کند که معمولاً به این صورت است: بازگشت به خانه (RTH): به نقطه پرواز اصلی خود باز می‌گردد. شناور ماندن در محل: متوقف می‌شود و تا زمانی که باتری‌اش تمام شود و فرود آید، شناور می‌ماند. بلافاصله فرود بیاید: در محل، فرود اضطراری انجام می‌دهد. انواع رایج مسدودکننده‌های ضد پهپاد مسدودکننده‌های تفنگی: دستگاه‌های دستی و تفنگ‌مانند که قابل حمل هستند و می‌توانند به سمت یک پهپاد خاص نشانه گرفته شوند. مسدودکننده‌های کوله‌پشتی: سیستم‌های پوشیدنی قدرتمندتر که امکان تحرک بیشتر و زمان عملیات طولانی‌تر را در میدان فراهم می‌کنند. مسدودکننده‌های ایستگاه ثابت/ایستا: تأسیسات بزرگتر و دائمی که برای محافظت از زیرساخت‌های حیاتی مانند زندان‌ها، ساختمان‌های دولتی یا فرودگاه‌ها استفاده می‌شوند. موارد استفاده کلیدی نظامی و دفاعی: محافظت از پایگاه‌ها و نیروها در برابر نظارت دشمن یا پهپادهای مسلح. امنیت زیرساخت‌های حیاتی: محافظت از فرودگاه‌ها، نیروگاه‌ها و تأسیسات دولتی. محافظت از VIP و رویدادها: ایجاد یک "منطقه پرواز ممنوع" موقت در طول رویدادهای عمومی، کنسرت‌ها یا بازدیدهای دیپلماتیک. اجرای قانون: متوقف کردن پهپادهایی که برای قاچاق کالاهای قاچاق به زندان‌ها یا تجاوز به حریم خصوصی استفاده می‌شوند. یادداشت حقوقی مهم استفاده از مسدودکننده‌های پهپاد در اکثر کشورها، از جمله ایالات متحده، بسیار محدود است. برای غیرنظامیان، تقریباً همیشه غیرقانونی هستند. استفاده از آن‌ها معمولاً به آژانس‌های دولتی، نظامی و مجری قانون مجاز اختصاص دارد، زیرا مسدودسازی می‌تواند شبکه‌های ارتباطی عمومی حیاتی را مختل کند.

یک سیستم ضد پارازیت پهپاد یک دستگاه جنگ الکترونیکی است که پهپادهای غیرمجاز را با ارسال سیگنال‌های رادیویی هدایت‌شده برای مختل کردن پیوندهای کنترل و ناوبری آن‌ها خنثی می‌کند. نحوه عملکرد: اصل پارازیت این سیستم با غلبه بر گیرنده‌های پهپاد با یک سیگنال قدرتمندتر و «پر سر و صدا» در همان فرکانس‌هایی که برای کار استفاده می‌کند، کار می‌کند. این امر به طور موثر کانال‌های ارتباطی حیاتی را مسدود می‌کند: پارازیت لینک فرماندهی و کنترل (C2): ارتباط رادیویی (به عنوان مثال، Wi-Fi، سایر فرکانس‌های اختصاصی) بین پهپاد و کنترل‌کننده از راه دور خلبان آن را مختل می‌کند. پارازیت سیستم ماهواره‌ای ناوبری جهانی (GNSS): دسترسی پهپاد به سیگنال‌های موقعیت‌یابی مانند GPS، GLONASS یا Galileo را مسدود می‌کند. نتیجه روی پهپاد هنگامی که با موفقیت پارازیت می‌شود، پهپاد دستورات هدایت خود و موقعیت جغرافیایی خود را از دست می‌دهد. این امر باعث فعال شدن حالت ایمن از پیش برنامه‌ریزی شده آن می‌شود که معمولاً باعث می‌شود: بازگشت به خانه (RTH): به نقطه پرواز اصلی خود بازگردد. شناور: متوقف شود و در جای خود شناور بماند تا باتری آن تمام شود و فرود خودکار را مجبور کند. بلافاصله فرود بیاید: فرود اضطراری را در محل انجام دهد. اجزای سیستم و فرم‌ها این سیستم‌ها از نصب‌های قابل حمل تا ثابت متغیر هستند: پارازیت‌اندازهای دستی: دستگاه‌های تفنگ‌شکل برای استفاده کوتاه‌برد، سیار و هدفمند توسط پرسنل در حال حرکت. پارازیت‌اندازهای کوله‌پشتی: سیستم‌های پوشیدنی که قدرت و استقامت بیشتری را برای عملیات میدانی طولانی ارائه می‌دهند. سیستم‌های نصب شده بر روی وسایل نقلیه: یکپارچه در وسایل نقلیه زمینی برای قابلیت‌های پارازیت‌اندازی سیار و با قدرت بالا. پارازیت‌اندازهای سایت ثابت: تاسیسات دائمی که برای محافظت از زیرساخت‌های حیاتی مانند زندان‌ها، ساختمان‌های دولتی یا پایگاه‌های نظامی طراحی شده‌اند. موارد استفاده اصلی نظامی و دفاعی: محافظت از پایگاه‌های عملیاتی، کاروان‌ها و پرسنل در برابر نظارت خصمانه یا پهپادهای مسلح. امنیت زیرساخت‌های حیاتی: ایجاد یک «منطقه پرواز ممنوع» بر فراز نیروگاه‌ها، فرودگاه‌ها و تاسیسات شیمیایی. محافظت از VIP و رویداد: محافظت از چهره‌های عمومی و رویدادهای عمومی بزرگ در برابر تهدیدات مربوط به پهپاد. اجرای قانون: مقابله با پهپادهایی که برای قاچاق کالاهای قاچاق به زندان‌ها یا برای نظارت غیرقانونی استفاده می‌شوند. یادداشت حقوقی مهم عملکرد این پارازیت‌اندازها بسیار تنظیم شده است و اغلب برای استفاده غیرنظامی غیرقانونی است در اکثر کشورها، از جمله ایالات متحده (تنظیم شده توسط FCC). استفاده از آنها معمولاً به دولت‌های مجاز، ارتش و سازمان‌های مجری قانون محدود می‌شود، زیرا پارازیت می‌تواند با ارتباطات عمومی و خدمات ناوبری ضروری تداخل داشته باشد.

یک سیستم تشخیص پهپاد یک پلتفرم امنیتی است که برای شناسایی، ردیابی و نظارت بر پهپادهای غیرمجاز در یک حریم هوایی محافظت شده طراحی شده است. آن را به عنوان یک "رادار هشدار اولیه" برای پهپادها در نظر بگیرید که به جای خنثی کردن مستقیم تهدید، آگاهی از موقعیت را فراهم می کند. نحوه عملکرد: فناوری های اصلی این سیستم ها از ترکیبی از فناوری ها برای تشخیص و تأیید حضور پهپادها استفاده می کنند: اسکنرهای فرکانس رادیویی (RF): متداول ترین روش. آنها به طور منفعل به سیگنال های رادیویی منحصر به فرد بین یک پهپاد و کنترل از راه دور آن گوش می دهند. رادار: به طور فعال امواج رادیویی را برای تشخیص حضور فیزیکی و حرکت اشیاء کوچک ارسال می کند و به طور موثر مکان، سرعت و مسیر پهپاد را ردیابی می کند. حسگرهای صوتی: از میکروفون ها برای دریافت و تجزیه و تحلیل امضای صوتی متمایز موتورها و پروانه های یک پهپاد استفاده می کنند. دوربین های نوری/حرارتی: (معمولاً پس از تشخیص اولیه استفاده می شود) تأیید بصری را ارائه می دهند و به پرسنل امنیتی اجازه می دهند پهپاد، مدل آن و گاهی اوقات محموله آن را ببینند. هدف اصلی: آگاهی از موقعیت هدف اصلی پاسخ به سوالات حیاتی است: آیا پهپادی وجود دارد؟ (تشخیص) کجا و به کجا می رود؟ (ردیابی) چه نوع پهپادی است؟ (طبقه بندی) مقایسه با یک مسدود کننده ضد پهپاد تمایز بین تشخیص و مسدود کردن مهم است: سیستم تشخیص: تهدید را شناسایی می کند. این یک سیستم "چشم و گوش" است. این اغلب یک گام قانونی اول برای بسیاری از نهادها است.مسدود کننده: تهدید را خنثی می کند. این یک "اقدام متقابل فعال" است که در سیگنال های پهپاد تداخل ایجاد می کند. سیستم های تشخیص اغلب در کنار مسدود کننده ها یا سایر ابزارهای کاهش (مانند تفنگ های توری) در یک مجموعه کامل ضد پهپاد (C-UAS) استفاده می شوند.موارد استفاده اصلیفرودگاه ها: جلوگیری از نفوذ خطرناک پهپادها در نزدیکی باند فرود برای اطمینان از ایمنی هوانوردی. زیرساخت های حیاتی: محافظت از نیروگاه ها، تأسیسات تصفیه آب و ساختمان های دولتی در برابر جاسوسی یا حملات. زندان ها: متوقف کردن رها کردن کالاهای قاچاق (مواد مخدر، تلفن، سلاح) بر روی دیوارهای زندان. رویدادهای بزرگ: ارائه امنیت برای گردهمایی های عمومی بزرگ مانند کنسرت ها، رویدادهای ورزشی و نشست های سیاسی. حفاظت از پایگاه نظامی: تشخیص پهپادهای بالقوه خصمانه که برای نظارت یا به عنوان سلاح استفاده می شوند. به طور خلاصه، یک سیستم تشخیص پهپاد لایه اول ضروری دفاع از پهپاد است که داده های حیاتی مورد نیاز برای ارزیابی و پاسخ به نفوذ پهپاد را فراهم می کند.